Prikkelbare darm syndroom

Prikkelbare darm syndroom (PDS) is een overkoepelende term voor mensen met veel buikklachten die variëren van diarree, constipatie, krampen, winderigheid. Vaak gaan deze klachten gepaard na een “lekkere” maaltijd. Buiten deze ongemakken in de buik kan PDS ook leiden tot vermoeidheid en hoofdpijn. Even lekker uiteten, een avondje gezellig toastjes eten met brie e.d. kan zo bedorven worden door een reactie van de geprikkelde darmen.

Osteopathie kan, zoals blijkt uit dit onderzoek, een zinvolle bijdrage leveren aan de kwaliteit van leven bij patiënten met PDS. Kan je bij voorbaat zeggen dat je met osteopathie volledig van je klachten af komt? Niet bij iedereen. Maar osteopathie kan er wel voor zorgen dat de klachten een heel stuk minder heftig worden, wat al heel erg prettig.

Hoe behandelt een osteopaat nou iemand met PDS?
Voor een duidelijke uitleg is het handig om wat uit te leggen over de anatomie. Onze darm is een buis die begint bij de mond en eindigt bij de kont. Maar zoals we allemaal weten is de darm meer dan 1 dikke buis waar voedsel doorheen loopt. Als embryo is onze darm inderdaad gevormd uit 1 buis. Maar doordat deze buis is gaan groeien en gaan draaien zijn er verschillende delen ontstaan. Alle onderdelen liggen in een soort zak. Deze zak is door de groei en draaiing van onze organen tussen alle verschillende delen darm komen te liggen. Deze zak, een vlies of fascia, heeft verschillende functies. De Fascia functioneert als ophangsysteem voor de darmen, maar zorgt er ook voor dat de structuren langs elkaar heen kunnen glijden.

Het vaat en zenuwsysteem van de organen lopen langs de fascia. Wanneer de fascia gespannen is, zullen de bloedvaten en zenuwen als het ware ingeklemd worden. Hierdoor is er te weinig bloed in de darmen, wat zorgt voor verkramping, samentrekking en verslechtering van het darmslijmvlies. Dit kan tot gevolg hebben dat er obstipatie of diarree ontstaat, vaak gepaard gaande met krampen en winderigheid.

Nu we dit weten kunnen we ook beter begrijpen wat een osteopaat doet. De osteopaat gaat op zoek naar die plekken waar het ophangsysteem van de darm niet goed beweegt. Zo kan de doorbloeding en de neurologische aansturing van de darm verbeterd worden waardoor de klachten verminderen. Daarnaast wordt er ook gekeken naar de relatie tussen wervelkolom en de darmen. De grote zenuwen die de buik beïnvloeden komen namelijk vanuit de hersenen, via de nek en rug, naar de buik. Een goede beweeglijkheid van de nek en rug is daarom ook belangrijk voor de aansturing van de darmen.

Uiteindelijk is het dus belangrijk om de beweeglijkheid en aansturing van de darmen te verbeteren. Hierbij wordt dus verder gekeken dan de buik zelf. De osteopaat zoekt het probleem, pakt het aan en laat het lichaam dan weer zijn werk doen.